La perdita
horloĝo
Iam estis
farmisto kiu malkovris ke li perdis sian horloĝon
en la stalo.
Ne estis
ordinara horloĝo ĉar ĝi havis sentimentan
valoron por li. Post
longa serĉado alte kaj malalte en la fojno dum longa
tempo, li rezignis
kaj petis grupon
da infanoj kiuj ludas ekster la stalo.
Li promesis ke
la persono kiu trovas ĝin, ricevos
rekompencon.
Aŭdinte tion, la infanoj hastis en la stalon,
trairis kaj ĉirkaŭiris la tutan
fojnon sed daŭre ne trovis la horloĝon. Ĝuste kiam la farmisto
volis
rezigni, eta
knabo iris al li kaj demandis duan ŝancon.
La farmisto
rigardis lin kaj pensis, "Kial ne? La infano ja aspektas sufiĉe
sincera."
Do la farmisto
sendis la etan knabon en la stalon. Iom poste la eta
knabo eliris kun
la horloĝo en sia mano! La farmisto estis
samtempe
ĝoja kaj surprizita kaj demandis la knabon
kiamaniere li sukcesis dum
ĉiuj aliaj malsukcesis.
La knabo
respondis, "Mi faris nenion alian ol sidi sur la planko kaj
aŭskulti. En la silento, mi aŭdis la horloĝon
tiktaki kaj mi serĉis ĝin en
tiun
direkton."
Moralo: Paca
menso povas pensi pli bone ol ŝarĝita menso. Permesu
kelkajn minutojn
da silento al via menso ĉiutage, kaj
vidu, kiom akre
tio helpas vin
direkti vian vivon tiel kiel vi volas ke ĝi
estu!
http://movado-sen-nomo.kunvivanto.de/
No hay comentarios:
Publicar un comentario