miércoles, 11 de enero de 2017

Esperanto - Fabloj - (Gastigata hundo) - Ezopo (621 a.C - 564 a.C)

Gastigata hundo

Iutage, iu aranĝis festenon por regali siajn parencojn kaj amikojn. La hundo de la ĝastiganto ĝoje rapidis inviti alian hundon por partopreni en la festeno, kaj alparolis, "Amiko, tuj iru kun mi. Mi invitas vin al festeno."

La hundo gaje alkuris. Vidante tiel riĉan festenon, li diris al si, "Bonege! Mi neniel imagas, ke troviĝas tiel multe da bongustaj manĝaĵoj sub la suno. Mi manĝu tiom multe, ke morgaŭ mi ne sentos malsaton."

Kun kaŝita ĝojo, li senĉese svingis sian voston kaj rigardis fideme al sia amiko. Ĝuste tiam, vidinte la hundon svingi la voston en konfuzita maniero, la kuiristo kaptis ĝin kaj ĵetis ĝin eksteren de la fenestro. Pro forta ĵetiĝo, la hundo kriaĉis kaj panike forkuris. Survoje aliaj hundoj renkontis ĝin kaj demandis, "Amiko, kia estis la festeno?"

Ĝi respondis, "Mi drinkis tro multe kaj ebriiĝas, tiel ke mi ne povas bone memori la reiran vojon."

"Oni ne devas fidi al tiuj, kiuj donas je alies kosto."

No hay comentarios: