Gastigata
hundo
Iutage,
iu aranĝis festenon por regali siajn parencojn kaj amikojn. La hundo de la
ĝastiganto ĝoje rapidis inviti alian hundon por partopreni en la festeno, kaj
alparolis, "Amiko, tuj iru kun mi. Mi invitas vin al festeno."
La
hundo gaje alkuris. Vidante tiel riĉan festenon, li diris al si, "Bonege!
Mi neniel imagas, ke troviĝas tiel multe da bongustaj manĝaĵoj sub la suno. Mi
manĝu tiom multe, ke morgaŭ mi ne sentos malsaton."
Kun
kaŝita ĝojo, li senĉese svingis sian voston kaj rigardis fideme al sia amiko.
Ĝuste tiam, vidinte la hundon svingi la voston en konfuzita maniero, la
kuiristo kaptis ĝin kaj ĵetis ĝin eksteren de la fenestro. Pro forta ĵetiĝo, la
hundo kriaĉis kaj panike forkuris. Survoje aliaj hundoj renkontis ĝin kaj
demandis, "Amiko, kia estis la festeno?"
Ĝi
respondis, "Mi drinkis tro multe kaj ebriiĝas, tiel ke mi ne povas bone
memori la reiran vojon."
"Oni
ne devas fidi al tiuj, kiuj donas je alies kosto."
No hay comentarios:
Publicar un comentario